Cumhuriyet Gazetesi müellifi Emre Kongar, bugünkü yazısında cumhurbaşkanı adayını açıkladı.
Altılı masanın adayı için geçen isimleri pahalandıran Kongar, “Mantıken ve siyasal olarak da adaylık Kılıçdaroğlu’nun hakkı olarak görünüyor” dedi.
Emre Kongar’ın yazısı şöyle:
“Sevgili okurlarım, Türkiye son aylarda, medyanın yüzde 99’unu denetim eden iktidarın yönlendirmesiyle, saçma sapan, anlamsız, gerçeklerden kopuk bir tartışmanın içine çekildi:
“‘Altılı Masa’nın Cumhurbaşkanı adayı kim olmalı” sorusu çok kıymetli bir mevzuymuş üzere aylardır tartışılıyor ve bu husus bilhassa muhalefet etrafları ve partileri ortasında bir uyuşmazlık nedeniymiş üzere kamuoyuna sunuluyor.
Oysa temel olarak “Millet İttifakı”nın Cumhurbaşkanı adayının kim olduğu yahut olacağı çok da değerli değildir.
Çünkü 2023 seçimlerinde adaylar değil, rejim oylanacaktır.
***
Cumhurbaşkanlığı seçiminde adayın kimliğini değersizleştiren olay, seçmenlerin 2023 seçimlerinde, “bir adayı seçmek için değil, siyasal rejimi belirlemek için” sandık başına gitmekte oluşudur.
Çünkü 2023 seçimleri, bireyler ortası bir tercihi değil, Demokratik Rejim ile Otoriter Rejim ortasındaki bir tercihi yansıtacaktır.
Anımsayalım, Türkiye Cumhuriyeti’nin “Demokratik, laik ve toplumsal hukuk devleti” Anayasası, 16 Nisan 2017’de, OHAL baskıları altında yapılan üstelik sonucu kanunlara ters oy sayımlarıyla ve “Atı alan Üsküdar’ı geçti” denilerek çabucak ilan edilen kelamda halkoylamasıyla değiştirilmişti.
Değiştirilen ve tutarsızlıklarla bir ucube haline getirilen bu Anayasa, siyasal rejimi, tek bir kişinin iradesine, keyfine, bilgisine, görgüsüne, eğitimine, kültürüne, his ve fikirlerine bağlı olan “Şahsım Devleti” haline getirmişti.
Aradan geçen vakit zarfında, “Şahsım Devleti Rejimi” ülkeyi her alanda geriye götürmüş, Hukuk Devleti çökmüş, adalet yok olmuş, iktisat krize girmiş, enflasyon insanları perişan etmiş, işsizlik artmış, geçim kederi başlamıştı.
Bu durumda, 2023 seçimleri “Şahsım Devleti Rejiminin” devam edip etmemesi konusunda bir halkoylaması niteliği kazanmıştır.
Bu nedenle de bahis, “Şahsım Devleti Rejiminin” temsilcisi olan adaya mı yoksa karşısındakine mi oy verileceğidir.
Bir başka deyişle, beşerler adayların şahsî özelliklerine nazaran değil, Demokratik Rejimden mi Otoriter Rejimden mi yana olduklarına nazaran oy kullanacaklardır.
Böylece seçmenler açısından rejim tercihi öne çıkmakta, adayların kimlikleri ve şahsî özellikleri kıymetini yitirmektedir.
***
Ayrıca işin bir öteki istikameti daha var:
Adaylar olarak konuşulan dört şahıstan üçünün, daha işin en başında, bu yarışta olmadıkları kamuoyuna aktarılmıştır.
Cumhurbaşkanı seçimi tartışılmaya başlandığında şu isimler ortaya atılmıştı:
CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu.
İYİ Parti Genel Lideri Meral Akşener.
İstanbul Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu.
Ankara Belediye Lideri Mansur Yavaş.
Bu isimlerden Meral Akşener, derhal Cumhurbaşkanlığı’na değil, Başbakanlığa aday olduğunu açıklamış ve yarıştan çekilmişti.
İstanbul ve Ankara’da belediye meclislerinde iktidar çoğunlukta olduğu için CHP, bu kentlerin belediye liderlerinin aday olmayacaklarını ilan etmişti.
Çünkü liderler aday olmak için misyonlarından istifa ederlerse bu kentlerin idareleri ve kaynakları iktidara geçecekti.
Geriye kalan tek isim olarak Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylığı ise zati partisinin pek çok yetkilisi tarafından açıkça ilan edilmişti.
***
Mantıken ve siyasal olarak da adaylık Kılıçdaroğlu’nun hakkı olarak görünüyor:
Altılı masayı o kurmuştur.
Altılı masanın en büyük partisinin genel lideridir.
Partisinin ileri gelenleri tarafından da aday olması istendiği açıkça belirtilmiştir.
***
Millet İttifakı’nın (Altılı Masa’nın) adayı, seçilirse, seçildikten sonra, “Şahsım Devleti Rejiminin” Parlamenter Demokrasi’ye döndürülmesini sağlayacak bir muvaffakiyet gösterebilecek midir?
Altılı Masa’dan yapılan çeşitli açıklamalar çerçevesinde, bunu ayrıyeten tartışmak gerekiyor kanısındayım.”