Fehmi Koru*
Yakın ailemde artık imtihanla işi olan tek kişi kalmadı; çocuklarım yaşlarını başlarını aldılar. Lakin bir mühlet sonra torunlar yarışa katılacaklar. Bu sebeple bile KPSS imtihanının iptaliyle sonuçlanan soru skandalını derin bir tasayla karşıladım.
Büyük oğlum imtihan mağdurudur.
İlkokulu bitirdiği yıl katıldığı Anadolu lisesi imtihanı sorular çalındığı için iptal edilmiş, gereksiz bir ikinci imtihan kasveti yaşamak zorunda kalmıştı. Liseyi bitirdiği yıl ise, güzel hazırlandığı üniversite giriş imtihanı, bir gün evvel sorular çalındığı gerekçesiyle ertelenmişti.
KPSS imtihanına giren gençlerle ailelerinin artık yaşadıkları ruh buhranı bu sebeple hiç yabancım değil.
Devlet gemisi kolay batmaz, fakat imtihan heyecanı yaşayan gençler ve aileleri nezdinde uğradığı prestij kaybı onu batmış olmaktan beter hale getirir.
Sınavı kimin hangi hedefle çaldığı polisiye bir olaydır; bu çeşit olaylarda kıymetli olan devletin güvenilirliğinin zedelenmesidir ki, bunun getirdiği kaybın telafisi oldukça zordur.
Bereket geçmişte yaşanmış emsal olaylara konulmuş hazır bir tespit var, aranan hatalı ‘olağan şüpheliler’ ortasından çabucak bulunup ilan edilebiliyor. ‘Yanlı’ ve ‘farklı yanlı’ medya mensuplarına nazaran, bu son olay da ‘FETÖ işi’ yahut FETÖ üzere -hatta onun yerini alma çabasındaki- bir ya da birkaç cemaat ile tarikatın cürmü…
AK Parti iktidarının en başında, daha şimdi o sıralar ‘cemaat’ diye bilinen yapıyla irtibatlı bilinmenin devlette misyon alamamak için kâfi sebep sayıldığı bir devirde işlenmiş bir siyasi suikastın ‘FETÖ’cü çete’ tarafından işlendiğine inanılan bir ülke burası…
“Nasıl olur?” diye sorulması bile kaşların çatılmasına sebep oluyor bu ülkede.
Daha da ötesi, cinayeti işledikleri şu yakınlarda suçüstü yapılmış üzere ayan beyan muhakkak hala gelen kümenin taban tabana zıt özellikleri bile görmezden gelinebiliyor.
Bunun için de, infaz talimatı verdiği anlaşılan küme önderine daha evvel hiç bilinmeyen ve adamın üzerine de oturmayan özellikler atfedilmesi yetiyor.
Çantasından seccadesi eksik olmazmış… Arapça bilir, Kur’an tefsiri yaparmış…
Yıllar evvel, AK Parti iktidarının o suikastın fail yahut faillerini yakalama konusunda sergilediği aczi sorgulama muhtaçlığı duyduğumda, daha evvelki bir periyodun sorumlularından biri, bana, suikastın üzerine gitmesi beklenen devlet vazifelilerinin, failler ile korumakla vazifeli oldukları devlet ortasında irtibat kurulmasından çekindikleri için bu türlü davranmış olabileceklerini söylemişti.
Yeni gelişme evvelden bu türlü uyarıldığım için beni hiç şaşırtmadı.
Duvardan sökülecek tek bir tuğlanın duvarın yıkılmasıyla sonuçlanabileceği tespiti, devlet için -ve natürel devletin prestijinin zedelenmemesi konusunda titizlik gösterdiğine inanmamızı bekleyenler için de- cinayet ve suikastların faillerinin yakalanmasından daha kıymetli bizde.
Zaten bu sebeple, 1990 yılında Prof. Muammer Aksoy ile başlayan ve yakın vakte kadar kaç aydının hayatlarını siyasi suikastlarda kaybetmelerine yol açan bir düzineden fazla suikast olayı ile failleri meçhul kalmış sayısız cinayet bu ülkede gerçekleşebildi.
Oğlumun yedi yıl ortayla -AK Parti iktidarı öncesinde- girdiği iki imtihanın başına gelenlerin sorumluları bulundu mu?
Galiba üzerlerine fazla gidilmediği için bulunmadı.
Ancak daha sonra, AK Parti’nin iktidara gelmesi ve o sıralar ‘cemaat’ diye anılan yapının farkına varılması ile birlikte, pek çok imtihandan duyulmaya başlanan şaibelerin üzerine, olayların hepsi ‘olağan şüphelilere’ mal edilerek gidildi.
Hırsızlıkların hiç değilse birtakımı, tarikatsal kontaklar sebebiyle değil de büsbütün duygusal sebeplerle -para kazanma hırsıyla- yapılmış olamaz mı? Suçlananlar ve bu yüzden yargılanıp ceza alanlar gerçekten hırsızlık yapanlar mıydı?
Belki. Tahminen de değil.
Çünkü ülkemiz için kanaat hakikatten çok daha değerli.
KPPS imtihanı ile, eğitim hayatları geride kalmış devlette misyon almak isteyen genç beşerler bunu sağlamalarına yarayacak bir sonuca ulaşmanın peşindeler. Devlet, son imtihanın sorularına hakim olamayarak, kimi soruları evvelce öğrenmiş birileri olabileceğini akla düşürmüş oldu.
Daha evvel birebir imtihana girmiş ve başarılı olamamış yüz binlerce gencin adalet duygusu bu olayın ortaya çıkmasıyla yerle bir olmuş mudur?
Sınavın iptal edilmesi, imtihana girip ter dökenlerin gerçek ortaya çıkınca bozulan ruh hallerini düzeltmeye yarayacak mıdır?
Her iki sorunun da yanıtı muhakkak.
Cevabını en fazla merak ettiğim sorular ise üsttekilerden farklı.
Onları da sizlerle paylaşıyorum:
Sınav soruları imtihana girmeden evvel kendilerine iletilmiş ve o sayede hakları olmadığı halde eğitim kurumlarına ve üniversitelere girme, devlet memuru olma bahtına kavuşmuş olan bireyler, hayatlarının daha sonraki periyotlarında nasıl beşerler oldular?
Başkalarının haklarına el uzatan, kendisine ilişkin olmayan, hak etmediği şeyleri hak üzere gören birer varlığa dönüşmüş olabilirler mi?
Akademik hayatta, devlet kademelerinde, siyasette, değişik alanlarda imtihan hırsızları sayesinde önü açılmış ne kadar kişi vardır ve onlar sonradan bulundukları yerlerde nasıl davranmaktadırlar?
Çalınmış sorulara erişimi bulunmadığı için kendilerini geride bırakılmış, hakları ellerinden alınmış hisseden gençler üzerinde bu olayların ne üzere bir tesiri olmuştur?
Ve son sorum:
Ülkenin bugün karşı karşıya kaldığı problemlerin çözülemez olmasında, sıkça meydana gelmiş soru hırsızlıklarının hissesi ne kadardır?
Jürili yargı sistemlerinde, sanık hakkındaki tezlerini birbiri gerisine sıralayan savcı, kelamlarını “Diyeceklerimi bu cümleyle bitiriyorum” üzere bir tabirle [Amerikan sinemalarında “I rest my case” denilerek] sona erdirir.
Benim de yazımın burasında birebir cümleyi tekrarladığımı farz ediniz.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.